Historia Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego wiąże się z okresem II Rzeczpospolitej. W dniu 3 maja 1927 r. położono kamień węgielny pod budowę szkoły rzemieślniczej przy ulicy Kopalnianej. Szkołę otwarto 1 października 1927 r. i na podstawie pozwolenia Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, otrzymała pełną nazwę : „ Szkoła Rzemieślniczo-Przemysłowa Polskiej Macierzy Szkolnej” w Zawierciu. Dyrektorem został Marian Guzera.
W kolejnych latach rozwijała się baza dydaktyczna, wyodrębniono salę na zajęcia praktyczne: dział ślusarski, tokarski, wagowy i ogólnomontażowy, dobudowano zaplecze socjalno-administracyjne, utworzono dwie klasy dla pracujących w przemyśle metalowym.
Do Szkoły Rzemieślniczej przeniesiono Szkołę Dokształcającą. W 1935 r. Koło Polskiej Macierzy Szkolnej w Zawierciu w porozumieniu z Ministerstwem otworzyło kurs wag i narzędzi mierniczych, kształcący w zakresie reperacji wag. W maju 1939 r. szkoła zmieniła nazwę na : Prywatne Męskie Trzyletnie Gimnazjum Mechaniczne Polskiej Macierzy Szkolnej.
W okresie powojennym w budynku przy ul. Kopalnianej funkcjonowały dwie szkoły:
Państwowe Gimnazjum Mechaniczne i Publiczna Szkoła Dokształcająca Zawodowa, które w 1967 r. połączona w Zasadniczą Szkołę Zawodową. W 1971 r. powołano średnią szkołę zawodową przygotowującą robotników kwalifikowanych, rok później przekształcono ją w Liceum Zawodowe nr 3. W ślad za tym 1 września 1973r. utworzono Zespół Szkół Zawodowych nr 2 (przy ul. Parkowej), obejmujący Zasadniczą Szkołę Zawodową i Liceum Zawodowe. W budynku przy ul. Obrońców Poczty Gdańskiej pozostały warsztaty szkolne, w których odbywały się zajęcia praktyczne różnych szkół zawodowych.
W końcu lat 90 sytuacja w szkolnictwie zawodowym zmusiła władze oświatowe do opracowania nowej koncepcji kształcenia praktycznego młodzieży. Nastąpiła likwidacja warsztatów szkolnych przy Zespole Szkół Technicznych i Zespole Szkół w Porębie. Uczniowie tych szkół odbywali praktykę w warsztatach Zespołu Szkół Zawodowych nr 2 , gdzie były najlepsze warunki do realizacji założeń programowych. W 1995 r. podjęto decyzję o budowie stacji kontroli pojazdów i remontów bieżących, którą oddano do użytku w 1999 roku. Nowoczesny obiekt stał się bazą kształcenia praktycznego młodzieży oraz stworzył dodatkowe stanowiska pracy.
Uchwałą Rady Powiatu Zawierciańskiego 1 stycznia 2000 r. utworzono Centrum Kształcenia Praktycznego, mieszczące się w budynku warsztatów szkolnych ZSZ nr 2 w Zawierciu.
Pierwszym dyrektorem został Witold Cholewka. Centrum przejęło część majątku zlikwidowanych warsztatów szkolnych i powołano samofinansujące się gospodarstwo pomocnicze. W pełnym zakresie Centrum zaczęło funkcjonować we wrześniu 2000 r. znaleźli w nim zatrudnienie nauczyciele praktycznej nauki zawodu z reorganizowanych szkół.
Od 1 stycznia 2001 r. w skład warsztatów szkolnych weszła pracownia krawiecka zlokalizowana w Zespole Szkół im. H. Kołłątaja w Zawierciu. Od 2003 r. w warsztatach przy CKP szkolenie praktyczne odbywało się w następujących działach : maszyn różnych, ślusarni, kuźni, obróbki cieplnej, stacji kontroli pojazdów, narzędziowni, kontroli technicznej, spawalni, biura technicznego i pracowniach: komputerowej, obrabiarek sterowanych numerycznie, elektrycznej, krawieckiej oraz na stanowiskach budowlanych i naprawy pojazdów samochodowych. Zajęcia praktyczne odbywali uczniowie Zespołu Szkół Zawodowych nr.2 w Zawierciu, Zespół Szkół Technicznych w Zawierciu, Zespół Szkół im. H. Kołłątaja w Zawierciu, Zespół Szkół w Porębie, Zespół Szkół Kolejowych w Łazach, Zespół Szkół im. X. Dunikowskiego w Zawierciu, Zespół Szkół Specjalnych. Ponadto Centrum organizowało, koordynowało i nadzorowało zajęcia praktyczne i praktyki zawodowe dla uczniów odbywających szkolenia w warsztatach prywatnych, firmach i zakładach. Obecnie placówka zgodnie z Uchwałą Rady Powiatu nosi nazwę Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w Zawierciu.